Het samenbrengen van mannen en vrouwen levert per definitie seksuele spanningen op. Maar we zijn natuurlijk beschaafde mensen. Dus we ontkennen deze spanningen of proberen dat.
…op kantoor
Met name op het werk. Maar deze mannen en vrouwen op het werk, hoe doen ze dat als ze deze seksuele aantrekkingskracht niet kunnen uitleven? Ze proberen dit om te zetten in andere daden dan seks. Door te pleasen met hun talenten zoals intelligentie en creativiteit.
Seksuele aantrekkingskracht zet bovendien alle zintuigen en de hersenen op scherp. Dus dat werkt lekker mee.
En zie daar: de samenwerking op het werk tussen mannen en vrouwen levert de mooiste producten op. Of het nu een briljant rapport is, een innovatieve oplossing of een nieuw productconcept.
… in vriendschap
Dus op het werk hebben die seksuele spanningen positieve effecten, maar wat doen ze met een vriendschap? Kan dat, vriendschap tussen man en vrouw? Vorig jaar, Cinque Terre, Italië, ik zit met een (niet mijn) vriend vakantie te vieren.
Vijf jaar zijn we al vrienden. Er beginnen de raarste processen te werken op deze romantische plek op de aardbol. Hij voelt zich aangetrokken tot mij. Ik minder tot hem. Ik geef aan dat ik hem als gewone vriend zie. Hij zegt bij terugkomst in Nederland de vriendschap op.
De kunstenaar
Sip zit ik een week later een koffie verkeerd te drinken en een fototijdschrift te lezen in Café de Tuin. Althans, op het bankje vóór het café. Mijn favoriete café in Amsterdam. Dan spreekt degene naast me op het bankje me aan: ‘Hé, laat eens zien. Dat tijdschrift ken ik niet.’
Ik kijk op, recht in het gezicht van een zeer sympathiek ogende man. Hij heeft achterovergekamd halflang golvend grijs haar. Beetje kunstenaarstype. We raken in gesprek. Op de één of andere manier vertrouw ik hem toe dat ik een beetje sip ben, omdat ik een vriendschap verloren ben.
Hij is heel open over zijn ervaringen met vriendschap, aantrekkingskracht en liefde. Aan het eind van het gesprek zegt hij: ‘Eugenie, ik ben 57 jaar oud, mijn hormonen gieren niet meer door mijn lijf. Ik bied je hierbij mijn vriendschap aan!’
De dromer
De gesprekken met de dromer (lees ook: ‘Nee-zeggers en dromers’) over een drie maanden durende zeiltocht over de Middelandse Zee worden steeds concreter. Hij heeft een boot geregeld. De droom kan opeens realiteit worden. Maar een andere realiteit begint ook in te dalen. Bij mij en bij de dromer.
Werkt dat wel, ik en hij op een boot? We kennen elkaar nauwelijks, man/vrouw, allebei vrijgezel etc. Ga ik me daar niet heel ongemakkelijk voelen? Word ik die boot afgetrapt als er zich taferelen gaan afspelen als in Cinque Terre?
Onder invloed van een paar bier durven we beiden (een beetje onhandig) onze twijfels uit te spreken. Nu ga ik waarschijnlijk slechts een korte tijd mee op de zeiltrip. Tenminste als Claudia, goede vriendin en zeilmaatje, ook meegaat. Gewoon een leuk groepje om mee te zeilen. Alles opgelost!
…in liefde
Terwijl ik dit schrijf, zit ik op de klok te kijken. Ik moet zo weg. Heb een date met een man, geen collega, geen gewone vriend. En…. tussen ons is aardig wat aantrekkingskracht. Heerlijk!