In de werkkamer staan nog een paar onuitgepakte verhuisdozen van mij. Het is zondagmiddag en hét moet maar weer eens gebeuren. Verder met uitpakken en vooral weggooien. Alles bewaren is toch niet de bedoeling.
Ik open de eerste doos en zie een Franse talencursus van de LOI liggen. Jaren geleden besteld en ik ben denk ik niet verder gekomen dan de helft van boek 1. De cursus bestaat uit 13 boeken.Wat dacht ik toen ik deze cursus bestelde? Waar droomde ik van? Ja, ik weet het wel. Frans spreken zoals een Française en dan wonen als een godin in Frankrijk. Of nog beter wonen in Franstalig Afrika net als in de film Out of Africa. En nu? Die cursus ligt al jaren in mijn kast in mijn appartement in Amsterdam en nu in een onuitgepakte verhuisdoos in Utrecht. Ik spreek geen Frans als een Française en woon nog steeds in Nederland.Dan zie ik in de vuilniszak links van mij een paar zwarte pumps. Een elastieken bandje is erin vastgemaakt voor over de wreef. Dat heb ik laten doen toen ik in mijn studententijd ging leren flamencodansen met een vriendin van mij. Wat dacht ik toen ik me voor die cursus inschreef? Waar droomde ik van? Ja, natuurlijk dat ik kon dansen als een temperamentvolle Spaanse. Dat ik de sterren van de hemel zou stampen!Deze pumps zijn geloof ik niet de volle cursus gebruikt. Al snel bleek dat ik met mijn lengte van 1 meter 85 niet echt talent had voor flamencodansen. De Franse talencursus en de pumps leg ik met veel pijn en moeite bij het stapeltje in de gang, het stapeltje dat weg kan.
Na een doos, een vuilniszak en wat vervlogen dromen later, denk ik: “het is genoeg geweest”. Ik ga met mijn vriend in het buurtcafé zitten. We bestellen een koffie en praten. We bestellen een biertje en praten verder. Over plannen. Over de toekomst, samen bouwen en er vorm aan geven.In die dozen zitten vervlogen dromen, maar hier aan tafel in het buurtcafé zit mijn vriend. Mijn vriend met wie ik nieuwe plannen wil en kan maken. En het mooie is dat hij die ook met mij wil en kan maken.
’s Avonds loop ik langs mijn stapeltje in de gang dat weg kan. Net voorbij het stapeltje doe ik een stap terug en pak de Franse talencursus eraf. Zonde. Ik leg hem terug in de kast in de werkkamer. Die mag nog niet weg.
