Ik zit tegenover de manager bij het van het energiebedrijf afgesplitste netwerkbedrijf. Een soort ProRail, maar dan van de energiesector. Waar loopt hij tegenaan in deze nieuwe organisatie?
‘Ach, die processen en organisatiestructuur krijgen we wel op orde. Wij ingenieurs kunnen goed denken in processen en structuren. Maar hoe krijg je het werkend? Dan heb je toch met mensen te maken….’
Waar hij zich het meeste zorgen over maakt is al die medewerkers die in problemen denken. De nee-zeggers in deze tijd van verandering en dynamiek. Mijn fantasie begint te werken.
Wat zou er gebeuren als de ingenieurs op zijn afdeling niet meer handelden vanuit hun zekerheden? ‘Waarom heb je dat gedaan?’
‘O, dat kwam spontaan in me op. Ik heb er maar wat op los geïmproviseerd.’
De ‘beren op de weg-zieners’, de ja-maren…
Wat zou er gebeuren als assetmanagers gingen dromen en fantaseren?
‘Waarom zijn die hoogspanningsmasten roze?’
‘Vind je het niet mooi’, antwoordt de verliefde assetmanager.
‘Tja, er zal nu misschien minder snel een helikopter in de hoogspanningsmast vliegen en een wijk zonder stroom zitten.’
De …‘dat moeten we nog eens goed bekijken’-mensen
Wat zou er gebeuren als bij de netbeheerders of projectmanagers de inspiratie toeslaat?
‘Wat maakt dat je die lekdetectie laat uitvoeren op dagen dat het volle maan is?’
‘Intuïtief dacht ik dat dat het juiste was. Het was min of meer toeval.’
Wellicht een tikkeltje te ver doorgetrokken voor een netwerkbedrijf. Maar een dynamische tijd vereist een dynamische opstelling.
Dat principe geldt ook voor mijn leven. Ben ik zo’n nee-zegger, zo’n ja-maarder? Nee, dacht het niet. Dromen en fantasie slaan regelmatig op hol bij mij. Daardoor klikt het met andere dromers en fantasten. Zo ook met een jaargenoot uit mijn studententijd in Groningen die ik laatst toevallig tegenkwam bij de Fotoacademie.
Spontaan heb ik dit weekend ja gezegd tegen zijn voorstel. Deze dromer vroeg mij mee te zeilen in de Cariben rond kerst en drie maanden volgend jaar zomer op de Middellandse Zee. De inspiratie heeft bij hem toegeslagen: zeilen in de voetsporen van Herodotus en Odysseus (www.ancientcoasts.com). Voor beide trips is nog geen boot geregeld.
Maar dat is bijzaak voor een dromer. Bedenk me nu pas dat ik niet zoveel vakantiedagen heb. En hoe moet dat met de Fotoacademie? De beoordeling van het eerste jaar zal wel precies tegelijk vallen met een ankerbiertje in een haven bij Curaçao…